Co jest lepsze — humus czy obornik? Do jakich roślin i kiedy najlepiej stosować?

Co to jest humus?

Humus to często używane określenie na wermikompost. Jest to „produkt uboczny” hodowli dżdżownic kalifornijskich. Powstaje w wyniku rozkładania materii organicznej przez wspomniane pierścienice. Cały proces odbywa się bez szkody dla zwierząt, dzięki czemu otrzymany produkt jest w pełni cruelty-free.

Humus jest lekką, grudkowatą ziemią, w której nie widać żadnych fragmentów rozkładanej materii organicznej. Stanowi bogate źródło składników odżywczych, kwasów organicznych i humusowych, a także mikroorganizmów, czyli pożytecznych grzybów czy bakterii. Jednak ostateczny skład humusu zależy od tego, czym karmione są dżdżownice.

Humus — rodzaje i zastosowanie

Zastanawiasz się, jakie są rodzaje i zastosowanie humusu? Na rynku ten nawóz występuje w dwóch odmianach:

sypkiej — można łatwo go połączyć z ziemią. Powoli uwalnia składniki do gleby, co zapobiega przekarmieniu rośliny;

płynnej — jest to rozcieńczony sypki humus. Obecne w nim substancje zostają szybko wchłonięte.

Humus nie ma zapachu, więc można używać go zarówno do roślin w ogrodzie, jak i w domu. Obecne w nim składniki będą wspierać ogólny rozwój kwiatów, warzyw, krzewów oraz drzew. Ponadto ten nawóz sprawdzi się do ratowania osłabionych okazów.

Humus warto używać także do roślin, które mają wysokie zapotrzebowanie na składniki odżywcze. Do tego grona należą np. pomidory, papryki, ogórki, a także kwiaty doniczkowe, m.in. paprocie, monstery czy fikusy.

Przeczytaj również: Dlaczego warto stosować kwasy humusowe w ogrodzie? Lista zalet

Czym jest obornik?

Obornik to sfermentowane odchody zwierząt hodowanych w gospodarstwie. Jest to jeden z najsilniejszych naturalnych nawozów, które można rozkładać w ogrodzie.

Obornik zawiera wiele cennych składników odżywczych, a także np. humus, bakterie, grzyby i inne cenne substancje, które mają kluczowe znaczenie dla rozwoju roślin. Ponadto stanowi wspaniałą pożywkę dla różnych owadów i dżdżownic, które rozkładają tę materię i wzbogacają glebę.

Obornik — rodzaje i zastosowanie

Na rynku dostępne są oborniki, które pochodzą od:

bydła i koni — jest to najbardziej uniwersalny obornik. Zawiera zrównoważoną ilość składników odżywczych, dzięki czemu można go rozkładać nie tylko pod warzywa, ale także kwiaty, krzewy i drzewa. Warto jednak pamiętać, że ma lekko zasadowe pH, czego mogą nie lubić np. iglaki;

owiec, kóz lub królików — zawierają więcej azotu niż nawóz bydlęcy, ale mniej niż materia od kur. Mają dość wysokie pH, przez co należy ostrożnie ich używać na ziemię wokół roślin kwaśnolubnych;

kur — zawiera trzy razy więcej azotu niż obornik bydlęcy. Należy używać go bardzo rozważnie, ponieważ łatwo przekarmić glebę. Obornik kurzy najlepiej stosować dopiero po długim przekompostowaniu;

gołębi — tak jak obornik kurzy zawiera dużo azotu, jednak ma mniej wapnia. To sprawia, że nie podnosi tak gwałtownie pH gleby ani nie wpływa negatywnie na rozwój roślin kwaśnolubnych. Jednak nawóz od gołębi trzeba stosować ostrożnie, aby nie przekarmić roślin.